صنعت بسته‌بندی در ایران

تفاوت این دو نظریه در دنبال کردن واقعیات و منطق است که در نظریه دوم بیشتر یافت می‌شود، زیرا بخش‌های واقعی و قابل توجه نظریه اول را در دل نظریه دفاع از مصرف کننده (نظریه دوم) می‌توان دید.

بسته‌بندی برای مصرف کننده است. بسته‌بندی نمی‌تواند و نباید علیه مصرف کننده وارد عمل شود. هر گاه با بسته‌ای رو به رو شدید که واقعا شما را دچار مشکل کرد، مطمئن باشید آن بسته‌بندی ایراد دارد. بسته‌ای که برای مصرف توسط افراد عادی و در مواقع معمولی تهیه و عرضه شده اگر به راحتی باز نشود یعنی مشکل دارد. حتی اگر تولیدکننده آن به این بهانه متوسل شود که سخت باز شدن آن به دلیل حفاظت بیشتر از کالا و سلامت آن می‌باشد!

همان طور که سخت‌گیری‌ها و مراقبت‌های بی مورد و زیاده از حد در تربیت افراد نتیجه معکوس دارد، یک بیسکویت یا شکلات نیز نمی‌تواند به بهانه حفظ سلامت چنان بسته‌بندی شود که برای باز کردن آن به قیچی، چاقو و یا دندان نیاز باشد. همچنین نمی‌توان در بسته‌بندی هر محصول، به دنبال ظرافت و زیبایی بود. هیچ کس یک تکه گوشت را کادوپیچی نمی‌کند.

آن موردی که این روزها کمتر یافت شده و به ندرت مورد توجه قرار می‌گیرد تناسب و تعادل است. زیبایی در تناسب است. تناسب، عقل و منطق را نوازش کرده و باعث استراحت مغز انسان می‌شود. حتی آنان که بیشتر انتخاب‌هایشان از روی احساس است، تناسب را درک کرده و جذب آن می‌شوند. واکنش‌های نهایی مصرف کننده نسبت به کالاهای خریداری شده از بازار بر پایه منطق است. اگر مصرف کننده از طعم، بو، عملکرد، دسترسی و یا ظاهر یک کالا راضی نباشد، برای خرید مجدد آن برند تمایلی نخواهد داشت و ترجیح می‌دهد برند دیگری را امتحان نماید. احساسی‌ترین انتخاب‌ها نیز اگر نتیجه‌ی دلخواه و منطقی به همراه نداشته باشند می‌توانند به شکست و نفرت از آن انتخاب منجر شوند.