ایتالیا در اکسپوی 2020 دبی میزبان 1.619.790 بازدیدکننده از کشورهای مختلف جهان بود. پاویون این کشور که بین منطقه فرصت و پایداری قرار داشت، در بخش تفسیر موضوع در گروه غرفههای خودساخته بیشتر از 2500 مترمربع جایزه برنز را دریافت کرد.
این مطلب در هفت بخش به مرور پاویون ایتالیا در اکسپوی 2020 دبی میپردازد:
ورود به پاویون ایتالیا
* نقشهای بزرگ از ایتالیا و همچنین تابلویی شامل آرم حامیان پاویون ایتالیا، در بدو ورود دیده میشد. کنار ورودی برجی هوشمند به نام «ونزیا» که نماد سیستم اتصال یکپارچه شهر هوشمند است قرار داشت.
* یک سکوی دیدهبانی پانوراما از بالا به کل پاویون مشرف بود.
* یک ساعت اتمی که برای اطمینان از دقت سیستم ماهوارهای استفاده میشود که به عنوان استعارهای از زمان کامل است دیده میشد.
نوآوری در انرژی:
نام این قسمت بلودر بود؛ قسمتی دایرهای شکل که با آب احاط شده و یادآور باغهای رنسانس است. در این آب ریزجلبکهایی وجود داشتند که امکان تصفیه اکولوژیکی هوا را از طریق بازدم بازدیدکنندگان فراهم میکردند. در این قسمت، آب نقش نمادینی در بازیافت منابع و نوآوری در انرژی تجدیدپذیر دارد.
شرکت انی که یکی از معتبرترین شرکتهای حوزه انرژی جهان است، با شعار «ساخت آینده»، تکنولوژی جدیدی برای جلوگیری از افزایش میزان دی اکسید کربن در محوطه پاویون ایتالیا معرفی کرد. این تکنولوژی یک آبشار دیدنی 20 متری است که شکل آن از درخت لیانا الهام گرفته شده است. لیانا درختیست با ساقههای بلند که از درختان و سایر وسایل به عنوان تکیهگاه عمودی برای جستجوی نور مستقیم خورشید استفاده میکند. درون نوارهایی که این سازه را تشکیل میدادند، برگهای واقعی درخت لیانا وجود داشت.
در ادامه یک ساختمان با نمای سنگی دیده میشد که یادآور معماری سنتی ایتالیا بود. سقف گنبدیشکل این بنا پوشیده از گیاهان وحشی مدیترانهای مانند رزماری، آویشن، سرخش و …. بود. این قسمت به سنت معماری و محوطهسازی ایتالیا ادای احترام میکرد و چشماندازی از جذابترین مناظر ایتالیا را به بازدیدکنندگان نشان میداد. سقف داخلی این ساختمان، آسمان ایتالیا را نمایش میداد. بر کف آن نیز تصویری از یک قطبنما نقش بسته بود. قطبنما به عنوان همراه همیشگی دریانوردان برای ایتالیاییها یک ابزار کاربردی و قابل احترام است. بر دیوارههای این ساختمان مانیتورهایی نصب شده که تصاویری از ایتالیا را نمایش میدادند.
در فضای بیرونی این ساختمان، یک سازه دیجیتالی به نام «ماه دوم و خورشید دوم» نصب شده بود. این سازه که در ارتفاع 5 متری قرار داشت، حاوی 320 الایدی بود. شرکت انلایکس با نصب این سازه، به ضرورت مدیریت مصرف هوشمندانه انرژی تاکید کرده بود. سازه «ماه دوم و خورشید دوم»، به گونهای طراحی شده که نور آن در شبانه روز متناسب با تغییر آب و هوا به رنگ آبی و قرمز تغییر کند. انلایکس، در زمینه سیستمهای هوشمند مدیریت شهری به خصوص در بخش روشنایی فعالیت میکند. یکی از نوآوریهای این شرکت، اندازهگیری هوشمند میزان مصرف انرژی و مدیریت بهینه آن است.
موزه ایتالیا:
برای گام برداشتن در مسیر پیشرفت به سمت آینده نمیتوان از آن چه که گذشتگان تجربه کردهاند غافل شد. طراحان پاویون ایتالیا موزهای در مسیر بازدیدکنندگان تدارک دیدهاند که نقشه ایتالیای قدیم و سیرتکامل آن را نشان میداد. چند قایق و وسیله قدیمی در این موزه توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب میکرد.
انرژیهای تجدیدپذیر:
یکی دیگر از سازههای موجودر پاویون ایتالیا، نمادی از انرژیهای تجدیدپذیر بود که جریان هوای تولیدشده به وسیله توربینهای بادی را نشان میداد. این سازه که «جریان» نام داشت، از قدرت باد برای تولید انرژی استفاده میکرد. «جریان» نمادی از نبوغ، خلاقیت و توجه ایتالیا در زمینه پایداری بود.
فراتر از مرزها:
در بخشی دیگر از پاویون ایتالیا، هماهنگی بدن انسان و ارتباط میان هنر و علم به نمایش درآمده بود. در این بخش 82 مانیتور و 225 الایدی یک سازه 4 متر را تشکیل داده بودند که 650 کیلوگرم وزن داشت. این سازه تصویری از آینده را برای بازدیدکنندگان خلق میکرد. تصاویری از طبیعت و بدن انسان در این نمایشگرها نشان داده میشد؛ ویدئو ابتدا از طبیعت آغاز شده و بعد وارد بدن انسان میشد تا پیچیدگیهای آن را به تصویر بکشد. آخرین بخش این ویدئو «فراتر از چشمها» نام داشت که انسانها را به رویاپردازی وا میدارد. کل این مسیر «زیبایی تصور» نام داشت و ترکیبی از هنر، علم و تکنولوژی بود. این بخش قصد داشت بازدیدکنندگان را با اهمیت پیشبینی و شخصیسازی علم پزشکی آشنا کند.
تئاتر حافظه:
مجسمه حضرت داود اثر میکلانژ تلفیقی از هنر، معماری و فناوری است. ساخت این مجلسمه با یکی از بهترین چاپگرهای سهبعدی دیجیتالی جهان انجام شده بود. برای خلق این اثر، مجسمه اصلی توسط اسکنرهای دیجیتال طی بیش از 40 ساعت اسکن شده بود. نکته جالب این است که مسئولان اکسپو به دلیل دغدغههای مذهبی جامعه میزبان، به دلیل برهنه بودن این مجسمه از مدیران پاویون ایتالیا درخواست کردند از نمایش آن خودداری کنند اما مخالفت ایتالیاییها در نهایت منجر به نمایش عمومی نیمتنه بالایی مجسمه شد. این مجسمه در فضایی بین دو طبقه پاویون اکسپو نمایش داده شد؛ بازدیدکنندگان عمومی در طبقه فوقانی تنها امکان مشاهده سر و سینه تندیس را داشتند. اما مهمانان ویژه و خبرنگاران میتوانستند از طبقه پایین کل مجسمه را مشاهده کنند.
سفر میان زیباییهای ایتالیا:
بازدیدکنندگان پس از مشاهده بخش «تئاتر حافظه» وارد راهرویی میشدند که یک صفحه نمایش 27 متری بر دیوارههای آن دیده میشد. این نمایشگر طویل که با حمایت گروه قطارهای اف.اس ایتالیا نصب شده، تصاویری مسحورکننده از طبیعت زیبای ایتالیا نمایش میدادند. این راهرو با هدف ایجاد پایداری و تحرک در اقتصاد و گردشگری ایتالیا ایجاد شده بود. بیش از 800 صفحه سفیدرنگ بر دیوار و سقف این راهرو نصب شده بود تا صدا را جذب کند و به بازدیدکنندگان امکان تمرکز بیشتر بر صدا و تصویر را بدهد. این پنلها که توسط شرکت کایمی ساخته شده بودند، یک تجربه منحصربهفرد از شنیدن صدا را برای بازدیدکنندگان خلق میکرد.
معماری غرفه ایتالیا:
پاویون ایتالیا اهمیت محیط زیست را در غرفهسازی هم نشان داده بود. پاویون این کشور بر روی تپهای پنج متری از سطح زمین قرار داشت. برای ساخت این سازه از شن و ماسه محلی استفاده شده بود. سقف این غرفه نشاندهندۀ سه قایق بزرگ بود که نمادی از ارتباط دریایی دو کشور امارات و ایتالیا در طول تاریخ بود. بدنه قایقها با بیش از 150 میله فولادی که هرکدام 27 متر ارتفاع داشتند نگه داشته شده بودند. سقف پاویون به شکل موج بود که سه رنگ پرچم ایتالیا در سقف دیده میشد و هیچ دیوار معمولی در نمای پاویون دیده نمیشد، غرفه ایتالیا با مساحت نزدیک به 3500 مترمربع شبیه شبستان بود.
معماران پاویون ایتالیا از یک نمای پردهای 70 متری که با دو میلیون بطری پلاستیکی ساخته شده برای پوشش دیوارها استفاده کرده بودند. در فضای داخلی پاویون نیز از هیچ سیستمی برای تهویه مطبوع استفاده نشد و همانطور که پیشتر اشاره شد، برای تهویه طبیعی از گیاهان استفاده کرده بودند. مسیر پاویون و گذرگاههای آن از قهوه و پوست پرتقال که بازیافت میشوند و مجددا به طبیعت بازمیگردند ساخته شده بود.
در مسیر بازدیدکنندگان داخل پاویون بیش از 160 گونه گیاهی مختلف وجود داشت که نمادی از تنوع زیستی و زیباییهای زیستمحیطی کشور ایتالیا بود. این کشور برای توقف بیابانزایی به پوشش گیاهی توجه خاصی دارد. در ساخت کل سازۀ پاویون ایتالیا از موادی استفاده شده که پس از پایان اکسپو قابلیت بازگشت به چرخه محیطزیست را دارند و قابل استفاده دوباره هستند.