so

گردشگری در ایتالیا – والنزا، خاستگاه برندهای معروف جواهر دنیا

توسط فصلنامه شماره 52

والنزا(Valenza) شهری در ایتالیا است که با دارا بودن 18239 نفر جمعیت در استان الساندریا، در منطقه Piemonte و در همسایگی استان پاویا واقع شده است.
والنزا به شهر جواهرات معروف است و اولین تولید صنعتی جواهرات در این شهر به اواخر قرن نوزدهم میلادی باز می‌گردد. بنیانگذار این رشته، کارآفرین و جواهرساز معروف و خوشنام آن دوران وینچنزو ملکیوره (Vincenzo Melchiorre) بوده که به پدر صنعت جواهر ایتالیا شهرت دارد. وینچنزو در سال 1873 پس از گذراندن 11 سال کارآموزی و کار در آتلیه جواهرات عالی، سه فروشگاه جواهرفروشی در شهرهای تورین، فلورانس و پاریس تاسیس کرد که این فروشگاه‌ها هم‌اکنون نیز در این شهرها مشغول به فعالیت می‌باشند.
صنعت جواهر سازی بخش قابل توجهی از اقتصاد والنزا را به خود اختصاص داده، به طوری‌که بزرگترین کارخانه طلا و جواهر دنیا به نام برند معروف Bulgari را در خود جای داده و دفتر مرکزی برند جواهرات دامیانی(Damiani) نیز در آن قرار دارد و به تنهایی 1/3 درصد صادرات استان الساندریا به ارزش 3/1 میلیارد یورو از تولید و تجارت جواهرات شهر والنزا تامین می‌شود.
جالب است بدانیم در شهر والنزا از سال 1998 همه ساله تندیس ارزشمند سن الیجیو(Sant’Eligio) به بهترین جواهرساز با هدف اعطاء پاداش به صنعتگرانی که به ماندگاری شهرت جواهرات این شهر کمک می‌کنند اهدا می‌شود.
مدرسه طلاسازی “Vincenzo Melchiorre” نیزکه از سال 1972 به عنوان یک مرکز آموزش حرفه ای طلا و جواهر سازی در این شهر تاسیس شده هنوز با استفاده از کتابچه‌های سنتی جواهر سازی متعهد به آموزش طلاسازهای آینده و ایجاد مهارت لازم برای کسانی است که قصد ورود به حوزه طراحی جواهرات را دارند. دروس این دوره‌ها عبارتند از: طراحی، مدلسازی، تکنیک‌های زرگری، تراش جواهرات،گوهرنشانی، تجزیه و تحلیل سنگ‌های قیمتی و استفاده از فناوری‌های لیزری که توسط تیمی از مربیان مجرب، در این مدرسه تدریس می‌شوند.
اگر به والنزا سفر می کنید در کنار بازدید از فروشگاه‌های جواهرات قدیمی این شهر می‌توانید از جاذبه‌های گردشگری دیگر آن نیز مانند کلیسای جامع سانتا ماریا مجیوره (Santa Maria Maggiore) و موزه معروف گالیله بازدید نمایید.

rimini03

گردشگری در ایتالیا – ریمینی شهر باستانی و مرکز نمایشگاهی مدرن

توسط با بدون دیدگاه فصلنامه شماره 51

ریمینی (Rimini) شهری در منطقه امیلیا رومانیا در شمال ایتالیا و مرکز استان ریمینی است که در امتداد دریای آدریاتیک و در نزدیکی جمهوری مستقل سن مارینو و پیست معروف مسابقات موتورسواری میسانو(Misano) واقع شده است.
این شهر یکی از قابل توجه ترین استراحتگاه های ساحلی در اروپا است که درآمد حاصل از گردشگری داخلی و بین المللی، بخش مهم و بزرگی از اقتصاد شهر را تشکیل می دهد. ریمینی با پیشینه‌ای هنری و دارا بودن بناهای تاریخی روم باستان زادگاه کارگردان مشهور، «فدریکو فلینی» نیز می‌باشد.
این شهرکه دارای یکی از تفرج‌گاه‌های ساحلی معروف است به «میامی اروپا» نیز شهرت دارد. ریمینی با ۱۵ کیلومتر ساحل شنی و تعداد زیادی هتل و رستوران جاذبه‌های گردشگری زیادی برای مسافران و گردشگران به وجود آورده است.
شهر ریمینی توسط رومیان در سال 268 قبل از میلاد تأسیس شد و در طول دوران اقتدار روم، این شهر یک حلقه ارتباطی کلیدی بین شمال و جنوب شبه جزیره بود. طاق آگوستوس و پل تیبریوس بناهای تاریخی به جای مانده از آن دوران به شمار می‌روند. در دوره رنسانس، این شهر میزبان هنرمندانی مانند لئوناردو داوینچی بوده که آثاری از او نیز در ریمینی به جا مانده است.
در قرن نوزدهم، ریمینی یکی از فعال ترین شهرها در جبهه انقلابی و میزبان بسیاری از جنبش هایی بود که در پی اتحاد ایتالیا بودند. در جریان جنگ جهانی دوم، این شهر صحنه بمباران‌های متعدد و مقاومت شدید پارتیزانی بود که افتخار مدال طلای شجاعت مدنی را برای آن به ارمغان آورد. ریمینی در سال های اخیر به یکی از مهم ترین مکان ها برای برگزاری نمایشگاه ها و کنفرانس ها در ایتالیا تبدیل شده است.

مرکز نمایشگاهی ریمینی توسط استودیو GMP هامبورگ طراحی و در سال 2001 افتتاح شد که در انتهای شمالی شهر بنا شده است. نمایشگاه ریمینی با شبکه‌ای از همکاران جهانی، همواره در بازارهای مهم دنیا فعال بوده است و به‌عنوان یکی از پیشروترین مراکز نمایشگاهی ایتالیا از نمایشگاه‌های بین‌المللی، جلسات، کنفرانس‌ها و رویدادهای B2B میزبانی می‌کند. این مرکز در انجمن نمایشگاه‌های بین‌المللی ایتالیا (AEFI)، انجمن مراکز نمایشگاهی بزرگ اروپا (EMECA) و اتحادیه جهانی صنعت نمایشگاهی (Ufi) عضویت دارد.
در این مکان 41 نمایشگاه در زمینه های مهمی همچون سلامتی و پزشکی، مواد غذایی و آشامیدنی، فناوری، سرگرمی، گردشگری و حمل و نقل به‌صورت سالانه و دوسالانه برگزار می‌شود که 11 نمایشگاه آن بین‌المللی است. در این مرکز نمایشگاه‌ی رشته های شاخصی چون شیرینی و بستنی (sigep)، Expodental در حوزه دندانپزشکی و دندانسازی، محصولات غذایی فاقد گلوتن (Gluten Free Expo) و سلامتی و ورزش (Rimini Wellness) نمایشگاه بین‌المللی برگزار می‌کنند.
جالب است بدانیم این مرکز با سیاست‌ حفظ و حمایت از محیط زیست و فضاهای سبز مدیریت می‌شود و دارای 160 هزار متر مربع فضای سبز، 1500اصله درخت و بوته و 30 هزار متر مربع چمن است. نورپردازی آن طبیعی است و برای روشنایی به طور عمده از تکنولوژی LED استفاده می‌شود. آب‌های استفاده شده در مجموعه کاملا بازیافت شده و آب‌های به دست آمده از تخلیه فواره‌ها و استخرهای محل برگزاری، مجددا برای آبیاری فضای سبز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به طور کلی ریمینی با سواحل طلایی خیره کننده، معماری تاریخی چشمگیر و رستوران‌های خیابانی متعدد و غذاهای پر از رنگ و طعم و همچنین برگزاری نمایشگاه‌های متنوع بین‌المللی یکی از جواهرات پنهان ایتالیا است و در کنار همه این موارد افتتاح برخی از هتل‌های لاکچری از جمله هتل Duomo و یک منطقه باستان‌شناسی جدید، توجه جهانیان را به جاذبه‌های دیگر ریمینی و نوع جدیدتر و برگزیده‌تر گردشگری در این شهر معطوف کرده است.

main pic

گردشگری در ایتالیا-شهر بولزانو در شمال ایتالیا

توسط با بدون دیدگاه فصلنامه شماره 50

شهر بولزانو(Bolzano) ( تلفظ ایتالیایی بولتسانو ) مرکز استان تیرول جنوبی(South Tyrol) ، شمالی‌ترین استان کشور ایتالیاست که بر روی دامنه های رشته کوه آلپ واقع شده است .

بولزانو یکی از ثروتمندترین شهرهای ایتالیا بوده که اقتصاد شهر  ترکیبی از  صنعت کشاورزی شامل (تولید میوه و محصولات لبنی)، گردشگری، صنایع دستی سنتی (چوب و سرامیک) و صنایع پیشرفته مانند صنایع سنگین (ماشین آلات، خودرو و فولاد) است. اقتصاد محلی بسیار وابسته به بخش دولتی و به ویژه دولت استانی است .

از سال 2016 تیرول جنوبی یکی از ثروتمندترین استان‌‌های ایتالیا و البته اتحادیه اروپا محسوب می‌شود که به دلیل موقعیت استراتژیک خود همواره مورد توجه دولت ایتالیا بوده و بخش عمده‌ای از درآمدهای  مالیاتی در همین منطقه حفظ  و هزینه می‌شود. شهر بولزانو به عنوان مرکز استان یکی از خاص ترین مناطق کشور ایتالیا است که فرهنگ آن تلفیقی از فرهنگ های ایتالیایی و آلمانی بوده و زبان ساکنان آن هم به‌طور عمده آلمانی و ایتالیایی می‌باشد. وجود فرهنگ ها و زبان‌های مختلف، شهر را به پل ارتباطی بین شمال و جنوب ایتالیا تبدیل کرده است .

شهر بولزانو با جمعیتی در حدود صد و ده هزار نفر به‌عنوان بزرگترین شهر استان تیرول جنوبی همواره به دارابودن کیفیت خوب زندگی مشهور بوده است .

دانشگاه غیر دولتی بوزن بولزانو (Bozen-Bolzano) معروف‌ترین دانشگاه این شهر است که در آن دروس،  سخنرانی ها و سمینارها به زبان انگلیسی، آلمانی و ایتالیایی برگزار می‌شود و تنها دانشگاه سه زبانه کشور ایتالیا به‌شمار می‌آید .

آب و هوا و شرایط جغرافیایی:

بولزانو دارای مساحتی حدود 53 کیلومتر مربع بوده که تنها 28 کیلومتر مربع از آن قابل سکونت است. مرتفع ترین نقطه شهر 1616 متر بالاتر از سطح دریا و پایین‌ترین نقطه آن 232 متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته است . نزدیک ترین شهر به آن شهر ترنتو(Trento) در فاصله 58 کیلومتری آن واقع گردیده است .

بولزانو به دلیل دارا بودن شرایط کوهستانی یک شهر سرد محسوب می‌گردد و میانگین دمای سالانه آن 11 درجه سانتی گراد است.

بولزانو دارای تابستان هایی معتدل و دلپذیر و زمستان‌هایی بسیار سرد است به‌طوریکه  8 ماه از 12 ماه سال حداقل دما زیر 10 درجه سانتی گراد می‌باشد که این شرایط آب و هوایی شهر را به یک منطقه نسبتا سرد سیر تبدیل کرده است .

جاذبه های توریستی شهر:

مرکز شهر با ظاهر و تاریخچه‌ای قرون وسطایی که کلیساهای سبک گوتیک و رومانسک (Gothic and Romanseque)  در آن به چشم می‌خورد و دارا بودن فرهنگ دو زبانه ایتالیایی–آلمانی به یک مقصد گردشگری محبوب برای گردشگران تبدیل شده است.

میدان والتر، موزه باستان‌شناسی تیرول جنوبی(با مومیایی مرد یخی به نام  اوتسی(Otzi) که 5300 سال پیش در کوه آلپ جان سپرد و بدنش به‌دلیل سرما و قرارگرفتن در انبوه برف و یخ سالم مانده) از جاذبه های این شهر به شمار می آید. کلیسای جامع گوتیک که ساخت آن در سال 1184 میلادی آغاز شد، موزه شهر بولزانو با مجموعه‌ای از آثار هنری مانند نقاشی، مجسمه‌ها و الماس‌ها، موزه طبیعت و حیات وحش و قلعه قدیمی و تاریخی Runkelstein از دیگر مناطق توریستی شهر محسوب می‌شوند.

سیستم حمل و نقل بولزانو:

بولزانو از طریق خطوط حمل و نقل جاده‌ای به ترنتو و ورونا در ایتالیا ، اینسبروک (اتریش) و مونیخ (آلمان) متصل است و مجهز به سیستم راه آهن سراسری ایتالیا می‌باشد که در سال 1859 در این شهرافتتاح شد. همچنین شهر‌بولزانو دارای یک شبکه 50 کیلومتری مسیر دوچرخه‌سواری و فرودگاهی می‌باشد که به بیشتر نقاط ایتالیا پرواز دارد.

ورونا1

گردشگری در ایتالیا-شهر ورونا، پایتخت عشق جهان

توسط با بدون دیدگاه فصلنامه شماره 49

شهر ورونا در ایتالیا به عنوان زادگاه عشق رومئو و ژولیت، این زوج افسانه‌ای و عاشق شناخته می‌شود و به همین علت به این شهر پایتخت عشق جهان نیز می‌گویند.

ورونا شهری است در شمال ایتالیا، درناحیه ونتو Veneto کنار رود آدیجه Adige که بین ونیز و میلان و همچنین گذرگاه برنر ,Brenner که ارتباط دهنده اروپای مرکزی با ایتالیاست، واقع شده وآن را به مرکز مهم تجاری و راه‌آهن تبدیل کرده ‌است.

به طور کلی شهر ورونا دارای تابستان‌های گرم و مرطوب و زمستان‌های بسیار سرد است. دمای هوا نیز در طول سال از ۱- درجه سانتی‌گراد تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد متغیر بوده و دمای کمتر از ۵- درجه سانتی‌گراد و یا بیشتر از ۳۴ درجه سانتی‌گراد در این شهر نادر است.

شهر ورونا از آن جایی که در سال ۸۹ قبل از میلاد به استعمار روم باستان در آمده بود در آن زمان به یکی از شهرهای مهم اروپایی تبدیل و از آن دوران در این شهر، آثار بسیار زیادی باقی مانده است.

ورونا با کوچه‌ های روستایی، میادین زیبا و رویایی و ویرانه‌ های رومی باقیمانده از گذشته های دور می‌باشد. درباره‌ی ورونا جالب است بدانید که در این شهر بیشتر محله‌ها و ساختمان‌ها به رنگ صورتی می‌باشند که همین زیبایی و جذابیت این شهر را دوچندان می‌کند.

جاذبه های معروف این شهر ایتالیایی

خانه ژولیت، معروف‌‌ترین مکان گردشگری در شهر ورونا به شمار می‌رود. فارغ از اینکه این شخصیت تخیلی و یا واقعی بوده و با وجود اینکه ژولیت واقعاً در این خانه زندگی نکرده است اما بالکن معروف این خانه و مجسمه‌ی برنز ژولیت که در حیاط آن قرار گرفته است، عشاق و علاقمندان زیادی را به سوی خود جلب کرده است و لقب شهر عشق که به ورونا نسبت داده می‌شود در واقع از وجود همین خانه نشأت می‌گیرد.

قلعه ی وکیو    Castelvecchio

خاندان اسکالیجری (Scaligeri) دستور ساخت قلعه‌ ی وکیو (Castelvecchio) را در سال ۱۳۵۴ میلادی  بمنظور محافظت از اعضای خانواده در هنگام اضطراب و شورش‌ها صادر کردند.این قلعه به پل اسکالیجر (Scaliger Bridge) متصل است که در واقع برای آن‌ها، راه فراری به سمت حومه‌ی شهر محسوب می‌شده است. برج‌های اصلی این قلعه به چشم ‌انداز بی ‌نظیر شهر، پل و تپه‌های اطراف دسترسی دارد و حیاط اصلی و زمین رژه در سمت راست قلعه‌ ی وکیو و عمارت اسکالیجر هم در سمت چپ آن قرار گرفته است. کارلو اسکارپا (Carlo Scarpa)، طراحی داخلی این برج را با مهارت بسیار بالایی انجام داده تا به فضای تاریخی و یکپارچه آن خدشه‌‌‌ای وارد نشود. نقاشی‌‌ها و مجسمه‌های فوق العاده‌ای از بیزانو و تینتورتو در‌داخل این قلعه و در موزه‌‌ی کاستل وکیو به نمایش گذاشته شده است.

پیاتزا دله اربه  Piazza delle Erbe

میدان پیاتزا دل اربه (Piazza delle Erbe) یا همان میدان اِربه در شهر ورونای‌ایتالیا امروزه یکی از تماشایی‌ترین و زیباترین میادین این شهر است که سایبان‌ها و بناهای تاریخی پر رمز و راز دور اطراف آن را  احاطه کرده‌اند، در بخش شمالی این میدان فواره‌ای متعلق به سال 1368 میلادی،  مجسمه مریم مقدس ورونا

(Madonna di Verona) را در بر می‌گیرد. از دیگر بناهای معروف واقع در این میدان می‌‌توان به برج لامبرتی

(Torre dei Lamberti) ، خانه‌ی ماتزانتی و کاخ مافِی (Palazzo Maffei) اشاره کرد که برای تزئین آن از مجسمه‌هایی از خدایان یونانی همچون آپولو، ونوس و ژوپیتر استفاده شده است. این میدان در روزهای شنبه و یکشنبه، تبدیل به بازار فروش میوه و سبزیجات رنگارنگ تبدیل می‌گردد.

آمفی تئاتر رومی    Roman amphitheater

آمفی تئاتر رومی (Roman amphitheater) که به طور مختصر آن را با نام آرِنا (Arena di Verona) نیز می‌‌شناسند، تماشاخانه ویژه و نماد شهر ورونا محسوب می‌گردد.

کلیسا سن زنو   Basilica of San Zeno Maggiore

کلیسای سن زنو ماجوره (Basilica of San Zeno Maggiore) در شهر ورونا، یکی از بهترین نمونه‌‌های معماری سبک رمانتیک در ایتالیا محسوب می‌شود. باستان شناسان قدمت این کلیسا را به قرن 12 میلادی نسبت می‌دهند.

پیاتزا دی سینیوری  Piazza dei Signori

پیاتزا دی سینیوری (Piazza dei Signori) یا به عبارتی دیگر میدان آقایان، بناهای تاریخی و کاخ‌‌های بسیاری را در بر می‌‌گیرد که با گذرگاه‌‌های طاق‌دار به هم متصل شده‌اند. یکی از معروفترین شعرای ایتالیایی به نام دانته، بعد از اخراجش از شهر فلورانس در شهر ورونا زندگی می‌کرد و به همین دلیل مجسمه‌ی او درست در مرکز این میدان واقع شده است. لوجا دل کُنسیلیو (Loggia del Consiglio) نیز در بخش شمالی این میدان قرار گرفته که یکی از بهترین بناهای ساخته شده به سبک رنسانس اولیه در ایتالیا بوده که و سقف آن را با مجسمه‌‌هایی از شهروندان معروف ورونا تزئین کرده‌اند.

آرامگاه خانواده ی اسکالیجر  Santa Maria Antica

کلیسای سانتا ماریا آنتیکا (Santa Maria Antica) در شهر ورونا کلیسای کوچکی است که ساخت آن در قرن ۱۲ میلادی به پایان رسید و بعدها به کلیسای خانوادگی خاندان اسکالیجر که در قرن ۱۳ و ۱۴ میلادی بر ورونا حکومت کردند، تبدیل شد. مقبره‌های فرمانروایان این خانواده (Scaliger Tombs) بدلیل زیبایی خیره‌کننده معمولاً تمام توجه‌ها را به خود جلب می‌کند و معماری خاص کلیسا از چشم‌ ها به دور می‌ماند.

گردشگری در ایتالیا-چینکوئه تره Cinque Terre

گردشگری در ایتالیا-چینکوئه تره Cinque Terre

توسط با بدون دیدگاه فصلنامه شماره 48

چینکوئه تره، نه تنها مکانی عالی در ایتالیا برای تفریحات ساحلی و گشت و گذار است بلکه آرامشی اصیل و خاص دارد و معماری پلکانی آن با خانه‌های رنگارنگ هر مسافر و گردشگری را به خود جذب می‌کند.

منطقه ریویرا ایتالیا منطقه‌ای با خط ساحلی زمخت یا روستاها و شهرهای رمانتیک نیست، اما پنج روستای ماهیگیری سینکو تره ایتالیا مطمئنا بهترین منطقه برای سفرهای تفریحی خواهند بود.

 در گذشته‌های دور این پنج روستا به عنوان یک روستا تلقی می‌شدند و زمان زیادی از جدا شدن آن ها از یکدیگر نمی‌گذرد. با این حال، هنوز راه‌های جاده‌ای باریک، معماری به خوبی محافظت شده آن ها، خط ساحلی خیره کننده و کوه‌های ممتد پشت این روستاها بینشان مشترک است و باعث انتخاب این منطقه توسط گردشگران برای سفر می‌شوند.

چینکوئه تره ایتالیا به مقصدی با تفریحات بی پایان شناخته می‌شود و در مجموع زمانی بین سه تا چهار روز ،زمانی ایده آل است تا شما هر پنج روستا را ببینید.

پنج روستای سینکو تره ایتالیا

  • روستای ریوماجیوره Riomaggiore

روستای ریوماجیوره اولین روستا در ورود به منطقه سینکو تره ایتالیا است. سقف‌های ساختمان‌های رنگین این روستا به صورت پله پله تا کنار ساحل پیش رفته و به بندر بسیار کوچکی منتهی می‌شوند. در میان روستاهای این منطقه این روستا به غروب رنگارنگ و منظره‌های عجیب و غریبش شناخته می‌شود. یک باغ گیاه شناسی و مرکزی برای تماشای پرندگان در یک اسکله سنگی رو به ساحل از دیگر جاذبه‌های اولین روستای چینکوئه تره است.

  • مانورلا Manarola

مزارع این روستا از ویژگی‌های منحصر به فرد و البته از جاذبه‌های پر طرفدار آن است. خیابان اصلی و شلوغ به همراه اسکله‌ای تفریحی در کنار ساحل، مکانی برای پرسه زدن و قدم زدن است. تماشای قایق‌های ماهیگیری به همراه زندگی روزمره اهالی روستا از دیگر جاذبه‌های روستای مانورلا است. اگر به دنبال مسیری برای کوهپیمایی با منظره‌ای عالی هستید وارد پونتا بونفیگلیو (Punta Bonfiglio) شوید.

  • کورنیگلیا Corniglia

نشستن در بالای یک صخره بلند ۱۰۰ متری در کنار ساحل در حالی که مزارع انگور را در پشت سر خود و نمایی از دریا را در روبرویتان داردی، تنها در روستای کورنیگلیا امکان پذیر است. این روستا تنها روستایی است که دسترسی به ساحل ندارد. ایستگاه قطار آن در مقابل آب قرار گرفته است. خیابانی که وارد روستا می‌شود در نقطه‌ای دارای تراسی رو به دریاست که پرتگاه و شیبی صخره‌ای تا دریا دارد. این نقطه در میان پنج روستای سینکو تره ایتالیا تنها نقطه‌ای است که می‌توانید از هر پنج روستا در یک قاب عکاسی کنید.

  • ورنازا Vernazza

بندر کوچک ورنازا قدمتی طولانی دارد که در سمت روستا شما را با خانه‌هایی رنگی و بنای آمفی تئاتری مواجه می‌کند. چنین نمایی آن هم زمانی که شما در کافه‌ای کنار بندر نشسته‌اید و غذایی ایتالیایی سفارش داده‌اید، بسیار محبوب است. این روستا محصولی خاص را بازاریابی می‌کند. کوچه‌های پر پیچ و خم با خانه‌هایی رنگی با افقی آبی رنگ از دریا منظره‌ای بسیار ناب را در روبروی شما قرار می‌دهد.

  • مونتروسو Monterosso

مونتروسو تنها روستایی است که دارای نوار ساحل مناسبی برای پیاده روی است. در کنار ساحل این روستا، در تابستان پر از ناهار خوری ها و رستوران‌های ایتالیایی بسیاری می‌شود که به گردشگران و توریست ها خدمات می‌رسانند. همچنین این روستا در چینکوئه تره به درختان لیمو و ماهی‌های کولی بزرگش شناخته شده است. با این حال مونتروسو دورترین روستای شمالی در این مجموعه بوده و با این حساب آخرین نقطه گردشگری در میان این صخره هاست. در این روستاست که می‌توانید در کنار ساحل دراز کشیده و از آفتاب نیمروزی لذت ببرید.

منبع lonelyplanet.com

گردشگری در ایتالیا-کاپری Capri

گردشگری در ایتالیا-جزیره زیبای کاپری Capri

توسط با بدون دیدگاه فصلنامه شماره 47
اگر به ایتالیا می روید، بازدید از «جزیره‌ی کاپری» که به دلیل منظره‌ی سرسبز و پر صخره، ساحل بی‌نظیر، هتل‌های لوکس و آثار باستانی باقی مانده از دوران روم باستان شهرت دارد، را فراموش نکنید.

Capri، کاپری نام یکی از جزیره‌ های ایتالیا است که در دریای عمیق «تیرینی» و منطقه‌ی «کامپانیا» قرار دارد. امروزه، هنرمندان معروف و گردشگران زیادی از سراسر دنیا و مخصوصاً از شهرهای جنوبی ایتالیا برای دیدن مناظر زیبا و استراحت در هتل‌های رو به دریای آن، به این مکان سفر می‌کنند. با اینکه طول این جزیره 6 کیلومتر است و فقط حدود 2 کیلومتر عرض دارد، دو شهر زیبا یعنی کاپری و «آناکاپری» (Anacapri) را در بر می‌گیرد. برای رفتن به جزیره‌ی کاپری، نزدیک‌ترین راه این است که از شهر «سورنتو» سوار قایق‌های معمولی یا باله‌دار شوید؛ اما می‌توانید مسیر طولانی‌تر، یعنی شهر ناپل را نیز برای حرکت به سمت این جزیره انتخاب نمایید.

این جزیره در جنوب ایتالیا در ورودی خلیج ناپل و نزدیک شهر ناپل واقع شده است و قایق ها در فواصل زمانی مشخص به سمت جزیره کاپری رفت و آمد می کنند. شهر کاپری با ارتفاع ۱۳۶ متر، مقر زندگی اسقف است، که رفت و آمد به آن توسط قایق یا کشتی‌های بخار از شهر ناپل انجام می‌گیرد و ۷۸۴ پله از شهر تا آناکاپری (Anacapri) در دل صخره‌ها کنده شده ‌است.

گردشگری در ایتالیا-کاپری Capri

در غرب شهر، غار آبی (Grotta Azzurra) واقع شده که غار بزرگی است و ورودی آن از دریا بیش از یک متر ارتفاع ندارد، اما داخل آن بسیار باشکوه است و تنها هنگام آرام بودن دریا ورود به این غار با قایقهای کوچک عملی است. این غار بیضی شکل ارتفاعی معادل ۱۲ متر دارد. طول آن ۵۰ متر و بزرگ‌ترین عرض آن نیز ۳۰ متر است. عمق آب در داخل غار ۱۵ متر می‌باشد.

گردشگری در ایتالیا-کاپری Capri

کاپری دارای آثار باستانی زیادی متعلق به ماقبل تاریخ و امپراتوری رم است، از جمله خرابه‌های ۱۲ ویلای ساخته شده توسط امپراتور تیبریوس که به مدت ده سال بر کاپری حکمرانی می کرد.

با اینکه چشمه و رودخانه‌ای در کاپری وجود ندارد اما بارندگی زیاد باعث حاصلخیزی آن شده‌است و آن به مرکز تولید روغن زیتون، شراب و میوه تبدیل کرده‌است.

گردشگری اصلی‌ترین منبع درآمد جزیره‌نشینان است.

طبق آمار سال ۱۹۹۰ در این جزیره ۱۰ کیلومتر مربعی ۷۴۰۰ نفر ساکن هستند.

*با دیگر دیدنی های این جزیره بی نظیر در زیر بیشتر آشنا شوید:

کاخ جویز
گردشگری در ایتالیا-کاپری Capri

با توجه به طبیعت بکر جزیره‌ی کاپری، تعجبی ندارد که امپراطورهایی مثل «آگوستوس» و «تیبریوس»، برای آزاد کردن ذهنشان به این مکان پناه می‌آوردند. «ویا جُویز» (Villa Jovis)، نام یکی از بزرگ‌ترین کاخ‌هایی است که به دستور تیبریوس ساخته شده بود و به همین دلیل، به آن «کاخ تیبری» (Villa di Tiberio) نیز می‌گویند. این ویلا با وسعت 18 هزار متر مربع در شمال شرقی کاپری، بالای یک تپه قرار دارد. تیبریوس، سال‌های زیادی را در کاخ جویز زندگی کرد؛ اما گویا زیبایی و تجمل این قصر هم تأثیری در بدخلقی او نداشته است. در انتهای جاده، صخره‌ای 274 متری قرار دارد که به «پرتگاه تیبری» (Salto di Tiberio) معروف است. اینطور که از شنیده‌ها برمی‌آید، امپراطور، خدمتکاران یا هر کس دیگری که باعث ناراحتی‌اش می‌شده را از این صخره به پایین پرتاب می‌کرده است!

بوستان آگوستو
گردشگری در ایتالیا-کاپری Capri

بوستان آگوستو (Giardini di Augusto) * همانطور که از اسمش پیداست، به دستور امپراطور آگوستوس بنا شده است. ایوان‌های گُل‌کاری شده‌ی این باغ، به چشم‌انداز زیبای جزایر «فارالیونی» (Isole Faraglioni) اشراف دارد که سه صخره‌ی بزرگ از جنس آهک هستند و از وسط دریا سر برآوردند و به ترتیب 109، 81 و 104 متر ارتفاع دارند.

مارینا پیکولا
گردشگری در ایتالیا-کاپری Capri

عده‌ای معتقدند که «مارینا پیکولا» (Marina Piccola) به معنی «لنگرگاه کوچک»، همان بندر زیبایی است که هومر در داستانش به پریان دریایی اغواگر اشاره کرده که سعی داشتند ادیسه و همراهانش را فریب دهند. این ناحیه، به شدت از لحاظ آفتاب‌گیری، موقعیت خوبی دارد و صخره‌های شیب دار آن، جلوی باد را می‌گیرند. در نتیجه، ساحلش حتی در زمستان هم برای شنا مناسب است.

پیاتزا اومبرتو
گردشگری در ایتالیا-کاپری Capri

پیاتزا اومبرتو  (Piazza Umberto I)، نام میدان معروفی در شهر کاپری است که دور تا دورش را کافه‌های سرباز و سرپوشیده گرفته‌اند. کمی بالا‌تر از این میدان، «برج ساعت» قرار دارد که متعلق به قرن 17 میلادی است. بعد از ظهرها که همه برای تفریح دور همه جمع می‌شوند، شلوغ‌ترین زمان آن است. معمولاً هر کس از کنار این میدان رد می‌شود، نمی‌تواند در برابرش مقاومت کند و برای خوردن قهوه و لذت بردن از مناظر، توقفی هر چند کوتاه دارد.

طاق نمای طبیعی
گردشگری در ایتالیا-کاپری Capri

برای صحبت کردن در مورد «طاق نمای طبیعی» (Arco Naturale)، باید به دوران عهد حجر برگردیم. در واقع، هزاران سال طول کشیده تا این طاق بر اثر فرسایش طبیعی و بدون هیچ دخالتی از طرف انسان، به شکل امروزی‎اش دربیاید. این طاق، 20 متر ارتفاع و 12 متر عرض دارد که از ویلای جویز، به وضوح قابل دیدن است.

صومعه سن جاکومو
گردشگری در ایتالیا-کاپری Capri

صومعه‌ی «سَن جاکومو» (Certosa di San Giacomo)، یکی از بناهای قدیمی است که به خوبی معماری مختص کاپری‌ها را به نمایش می‌گذارد. این معبد در دوران اوجش بر جزیره تسلط داشت، اما دزدان دریایی در قرن 16 میلادی به معبد حمله کردند و آن را غارت و سپس آتش زدند.

مارینا گرانده
گردشگری در ایتالیا-کاپری Capri

مارینا گرانده (Marina Grande) به معنی بندر بزرگ، لنگرگاه اصلی جزیره‌ی کاپری به شمار می‌رود. همچنین، بزرگ‌ترین ساحل جزیره نیز متعلق به مارینا گرانده است. گردشگران می‌توانند با پیاده‌روی کنار ساحل یا سواری با قایق، از مناظر زیبا و دورنمای خانه‌های رنگی ماهیگیران لذت ببرند یا از معبد «سن کاستانزو» (Chiesa di San Costanzo) در جزیره دیدن نمائید.

کلیسای سانتو استفانو
گردشگری در ایتالیا-کاپری Capri

تاریخ ساخت کلیسا *سانتو استفانو* (Chiesa di Santo Stefano)، به قرن 17 میلادی برمی‌گردد و ایده‌ی طراحی سنگ‌های مرمر زمینش، از کاخ جویز گرفته شده است. این کلیسا از مجسمه‌ی نگهبان مقدسِ کاپری یعنی «سن کاستانزو»، نگهداری می‌کند و به میدان «اومبرتو» اشراف دارد. کنار این کلیسا، از یک استخوان مقدس، داخل یک محفظه نگهداری می‌شود؛ استخوانی که به عقیده‌ی مردم محلی، جزیره را از طاعون قرن 19 میلادی نجات داد.

فصلنامه46-سن مارینو

اخذ اقامت سن مارینو San Marino

توسط با بدون دیدگاه فصلنامه شماره 46

افراد برای دریافت اجازه اقامت دائم در سن مارینو با انتخاب یکی از موارد ذیل، می توانید اقدام کنند:

  1. اگر فرد ملکی (جهت مصارف صنعتی یا جهت اقامت در آن) با قیمت 500 هزار یورو یا بیشتر را خریداری نماید.
  2. اگر سرمایه‌گذاری در گواهی سپرده 10 ساله به میزان حداقل 600 هزار یورو داشته باشد. در این شرایط دولت نیاز به یک بار پرداخت 10 هزار یورو جهت صدور اقامت دائم را خواهد داشت، اجازه اقامت میتواند به همسر، شریک تجاری، و فرزندان تا 25 سال داده شده و برای هریک از خویشاوندان یکبار مبلغ 20 هزار یورو نیز باید پرداخت شود.
اخذ اجازه اقامت برای تجارت و کسب و کار

هر شخصی که دارای 51 درصد از سهام یک شرکت باشد می تواند برای دریافت اجازه اقامت در کشور سن مارینو اقدام نماید، مشروط بر اینکه یک تا سه نفر از میان لیستهای شغلی به صورت تمام وقت بر اساس زمینه فعالیت شرکت به استخدام درآیند وفرد مبلغ 75 هزار یورو گارانتی برای دو سال اول و برای سالهای بعد تا مبلغ 150 هزار یورو به صورت سپرده به نفع دولت واریز نماید.

اقامت دائم برای کسانی که حداقل 51٪ از سرمایه سهامی شرکت در سن مارینو را در اختیار دارند به همسر یا شریک و همچنین فرزندان تا سن25 سال نیزتعلق می گیرد.

اجازه اقامت برای تجارت با روش ساده

یک یا چند سرمایه گذاری در زمینه تحقق پروژه های تجاری در جمهوری سان مارینو به کارمندان حرفه ای و همچنین بستگان آنها امکان اخذ اقامت دائم را به طرق ساده تر، ارائه می دهد.

اما به صورت کلی، جهت دسترسی به موارد مذکور درخواست کننده باید موارد ذیل را اجرا کند:

  • تاسیس یک شرکت جدید
  • ارائه یک CV کامل و مستدل از اطلاعات شخصی کلیه سرمایه گذاران
  • ارائه برنامه تجاری 5 ساله
  • استخدام حداقل 5 کارمند دارای اقامت در سن مارینو
  • خرید یک ملک به مبلغ حداقل 300 هزار یورو، یا امضا قرارداد اجاره مالی( با پرداخت اولیه مبلغ 300 هزار یورو).

در هر دو مورد فوق، به عنوان ضمانت بازپرداخت منافع اقتصادی اعطا شده، (مالیات، کمک های مالی، اعتبارات، کارمندان) امتیاز ویژه ای در مورد منافع دولت در نظر گرفته می‌شود.

اجازه اقامت برای سرمایه‌گذاران در برخی از شرکت‌ها

این نوع اجازه اقامت شامل کسانی می‌شود که حداقل 25 درصد سهام یک شرکت را دارا باشند یا مدیر و یا رئیس هیئت مدیره شرکت باشند و اگرکه شرکت در زمینه خاصی فعالیت می‌نماید، به عنوان مثال:

  • تولید کالاها و خدمات پیشرفته از نظر فنی
  • اقتصاد سبز
  • فرهنگ و هنر
  • مدیریت، مارکتینگ، ارتباطات بین‌المللی، آموزش، فعالیت‌های تحقیق و توسعه
  • بخش‌های تولید سنتی با تاثیرات اندک بر سیستم زیست‌محیطی

افراد جهت اقدام برای اخذ مجوز اقامت برای هریک از موارد تجاری، باید اثبات نمایند که دارای درآمد مناسب و محل اقامت می باشند. ضمنا خرید بیمه‌نامه مناسب با حداقل پوشش سالانه 30 هزار یورو نیز ضروری می‌باشد.
اعتبار اجازه اقامت 12 ماه بوده و تا 5 سال قابل تمدید است، اجازه اقامت به همسر، شریک و یا فرزندان تا سن 25 سال نیز تعلق می‌گیرد.

فصلنامه46-سن مارینو

گردشگری در ایتالیا-سن مارینو San Marino

توسط با بدون دیدگاه فصلنامه شماره 46
کشور کوچک و زیبای اروپایی، در قلب ایتالیا

سن‌ مارینو کشوری کوچک در اروپا و در قلب ایتالیا قرار گرفته است. این کشور کوهستانی که بافت شهرهای آن به قرون وسطی تعلق دارد،‌ در سال ۳۰۱ پس از میلاد توسط یک سنگ‌تراش به نام مارینو (Marino) پایه‌گذاری و سالانه بالغ بر 2 میلیون توریست از سراسر جهان را جذب خود می‌کند.

سن مارینو “” San Marino یک منطقه‌ی کوچک کوهستانی است که در بخش شمالی ایتالیا، در کنار دریای آدریاتیک و بین «امیلیا‌ رمانیا» (Emilia Romagna) و «مارکه» (Marche) قرار گرفته و در بین ۱۹۶ کشور مستقل جهان، سن‌مارینو پنجمین کشور کوچک بوده و در اروپا بعد از واتیکان و موناکو، کوچکترین کشور و اولین کشور با حکومت جمهوری در جهان محسوب می‌شود که استقلال آن را ناپلئون (۱۷۹۷)، کنگره وین (۱۸۱۵) و پادشاهی جدید ایتالیا (۱۸۶۲) به رسمیت شناختند. در ۱۹۵۷ «انقلابی» در این کشور منجر به سقوط دولت کمونیست – سوسیالیستی شد که از ۱۹۴۵ بر سر کار بود. در حال حاضر، حکومت سن مارینو جمهوری پارلمانی است و پارلمان آن  (که شورای بزرگ و عمومی Consiglio Grande e Generale نامیده می‌شود)، با رأی مستقیم مردم و برای یک دوره پنج‌ساله تشکیل می‌گردد.

سن مارینو با مساحت ۶۱ کیلومتر مربع، ۹ شهر کوچک دارد که هریک با مقررات خاص خود اداره می‌شوند و بزرگترین آن‌ها، «دوگانا» است که در مسیر عبوری اتوبوس‌های اروپایی قرار گرفته است. شهر سن‌ مارینو، به عنوان پایتخت این کشور، توسط کوه تیتانو (Titano) احاطه شده که ارتفاعی برابر ۷۴۹ متر داشته و بلندترین نقطه‌ی این منطقه به حساب می‌آید. کشور سن مارینو، در بالای کوه تیتانو واقع شده، دامنه آن مملو از مراتع و جنگل‌ها و در ارتفاع پرشیب کوه تیتانو، شهر قدیمی

فصلنامه46-سن مارینو

 سن مارینو قرار گرفته است . ناهمواری‌های طبیعی سن مارینو در اوایل قرون وسطی موجب حفاظت این کشور در برابر همسایه‌های بزرگ و قدرتمند و همچنین جذابیت نسبی برای آن شده بود.کوه مرتفع تیتانو و مرکز تاریخی سن‌ مارینو، در سال ۲۰۰۸ به عنوان میراث جهانی یونسکو برگزیده شدند.

پیش از جنگ جهانی دوم، مردم سن‌مارینو از فقیرترین مردم اروپا بودند و با توجه به وجود مراتع و کشتزارها، شغل اغلب آنان دامداری وکشاورزی بوده است ولی در حال حاضر دارای صنایع مهم چون بانکداری، الکترونیک، و سرامیک می‌باشند و محصول اصلی کشاورزی آن پنیر است. لازم به ذکر است از سال 1960، صنعت توریسم در این کشور به اقتصاد اصلی این کشور تبدیل شده و امروزه درآمد نیمی از مردم این کشور را تامین می‌کند و مردم سن‌مارینو جزو یکی از ثروتمندترین مردم دنیا، به شمار می‌آیند.

فصلنامه46-سن مارینو
فصلنامه46-سن مارینو

سن‌مارینو دارای آب و هوای مدیترانه‌ای، تابستان‌های گرم و زمستان‌های معتدل می‌باشد. دمای هوا بین ۲۶ درجه سانتی‌گراد در تابستان و منفی هفت درجه در زمستان متغیر است.

سن مارینو ۳۰۵۰۰ نفر جمعیت دارد که در حدود هزار نفر از آنان خارجی و بیشتر شهروند کشور ایتالیا و از نژاد ایتالیایی هستند. زبان ایتالیایی، زبان رسمی سن مارینو بوده بیشتر مردم آن پیرو آیین کاتولیک رم و از لحاظ فرهنگی همانند ایتالیایی‌ها هستند.

فصلنامه46-سن مارینو

بیشترین پروازها به مقصد سن مارینو، از «فرودگاه بین‌المللی فدریکو فلینی» در «ریمینی» (Rimini) صورت می‌گیرد و از وسایل حمل و نقل عمومی مانند اتوبوس برای دسترسی به این کشور زیبا نیز استفاده می‌شود. درگذشته خطوط قطار بین ریمینی و سن‌مارینو تردد داشته‌اند اما پس از آسیب در جنگ جهانی دوم، بازسازی و احیاء مجدد آن صورت نگرفته است.

مهم‌ترین جاذبه‌های سن مارینو سه قلعه معروف هستند. قدیمی‌ترین، بزرگ‌ترین و مشهورترین آن‌ها، «گوآئیتا» (Guaita) است که ساخت آن به قرن ۱۱ میلادی باز می‌گردد. گوآئیتا چندین بار بازسازی شده که آخرین مرحله‌ی آن مربوط به قرن ۱۵ میلادی است. از این قلعه تا سال ۱۹۷۵ به عنوان زندان استفاده می‌شد. در قرن ۱۳ میلادی بر قله‌ی دیگر تیتانو، قلعه‌ی «چستا»(Cesta) ساخته

شد که از دید فوق‌العاده‌ای به ریمینی، دریا و ساحل آدریاتیک برخوردار است. مسیر معروف به «راه جادوگران» که درگذشته بر روی دیوار بیرونی برای دفاع از قلعه تعبیه کرده بودند درحال حاضر، به مکان پیاده روی تبدیل شده است. درون قلعه نیز موزه‌ای وجود دارد که فضای آن به بیش از ۱۵۵۰ مورد از تجهیزات جنگی قرون وسطی اختصاص داده شده و در سال ۱۹۵۶ میلادی نیز موزه‌ای برای بزرگداشت مارینوس مقدس به این مجموعه اضافه شده است. بر روی کوتاه‌ترین قله،‌ سومین قلعه به نام «مونتاله»  (Montale) قرار دارد که برای عموم مردم قابل استفاده نیست. مونتاله در قرن ۱۴ میلادی ساخته شد و در بازه‌ای از زمان کاربرد زندان داشت و ورودی این قلعه تقریباً ۷ متر بالاتر از سطح زمین قرار دارد.

  • https://www.alaedin.travel/attractions
  • http://www.shabaviz.net/
  • https://fa.wikipedia.org/
  • https://www.safarnevesht.com/
  • https://www.khabaronline.ir/
فصلنامه45-گردشگری در ایتالیا

گردشگری در ایتالیا-کومو COMO

توسط با بدون دیدگاه فصلنامه شماره 45

شهر کومو مرکز اداری استان کومو در ناحیه‌ی لمباردی است. ناحیه‌ی لمباردی یکی از ۲۰ ناحیه‌ی کل کشور ایتالیا است که در شمال این کشور واقع شده است. استان میلانِ ایتالیا هم در همین ناحیه‌ی لمباردی است و از همین رو شهر و استان کومو نیز فاصله‌ای نسبتاً اندک از میلان دارند.

نزدیکی این شهر به دریاچه‌ کومو و کوه‌های آلپ موجب به ‌وجود آمدن طبیعتی فوق‌العاده در اطراف آن شده و به همین دلیل در دهه‌ های اخیر این شهر یکی از توریستی‌ترین شهرهای ایتالیا بوده است.

گردشگری

شهر کومو به دلیل نزدیکی به دریاچه کومو و کوه آلپ و وجود محل های هنری، کلیساها، باغ ها ، موزه ها، تئاتر ها، پارک ها و کاخ ها یک شهر گردشگری محسوب می شود که از تفریحات و جاذبه های آن می توان به موارد زیر اشاره نمود :

 

قایق سواری روی دریاچه کومو

قطعاً جذاب‌ترین جاذبه‌ی توریستی در شهر کومو دریاچه‌ی کومو و محیط زیبای اطراف آن است. یکی از بهترین کارهایی که به‌واسطه‌ی حضور این دریاچه‌ی زیبا در شهر کومو در ایتالیا می‌توان انجام داد قایق‌سواری روی آب‌های دریاچه‌ی کومو است. خوشبختانه شرکت‌های زیادی در آن ناحیه در راستای اجاره‌دادن قایق فعال هستند و بنابراین برای گشت‌وگذاری آبی روی آب‌های این دریاچه‌ی زیبا هیچ مانع و هیچ دشواری‌ای وجود ندارد.

قطعاً و بدون هیچ تردیدی قایق‌سواری روی آب‌های دریاچه‌ی کومو بهترین تفریح شهر کومو در ایتالیا برای اکثر گردشگران است.

فصلنامه45-گردشگری در ایتالیا

کلیسای جامع کومو

کلیسای جامع کومو در مرکز شهر بدون تردید زیباترین ساختمان شهر از لحاظ معماری است. این کلیسا در قرن چهاردهم ساخته شده و به مریم مقدس اختصاص داده شده است. این کلیسا از معماری گوتیک بهره می‌برد و جالب آن که از قرن چهاردهم تا حدود قرن هجدهم تکمیل‌شدن کار ساخت آن به طول انجامیده است. نمای بیرونی این کلیسا، همانطور که در تصویر مشخص است، بسیار زیباست و از سنگ ساخته شده و نمای درون هم به سبب وجود نقاشی‌های تزئینی بسیار زیاد توانسته از زیبایی‌های چشمگیری برخوردار شود.

درون کلیسای جامع کومو طاق‌هایی مرتفع با حکاکی‌ها و نقاشی‌هایی زیبا وجود دارد و از همه زیباترشان طاق یا گنبد اصلی است که با آثارهنری طلاکاری شده، زیبایی‌ای بیش‌ از سایر طاق‌ها و گنبدها دارد.

موزه‌ باستان‌شناسی کومو

مناطق اطراف دریاچه‌ی کومو صرفاً در چند قرن اخیر مسکونی نشده‌اند، بلکه از دیرباز انسان‌ها در این مناطق زندگی می‌کرده‌اند. موزه‌ی باستان‌شناسی کومو که در نزدیکی کلیسای جامع قرار دارد محل به‌نمایش درآمدن اشیایی است که از زندگی مردم قدیمی کومو جمع‌آوری شده‌اند و قدمت برخی از آن‌ها حتی به دوران یونان باستان و قبل‌تر از آن بازمی‌گردد.

در این موزه جواهرات، مصنوعات، ماشین‌آلات کشاورزی و موارد دیگری در ارتباط با زندگی مردم کومو در حدود ۲۰۰۰ سال قابل مشاهده هستند.

موزه‌ی تاریخی Giuseppe Garibaldi

این موزه هم یک موزه‌ی تاریخی است که در نزدیکی موزه‌ی باستان‌شناسی واقع شده است. این موزه در درون از اتاق‌هایی مجلل و تزئین‎شده برخوردار است و در آن به نمایش زندگی سنتی ایتالیایی اقدام شده است. در این موزه بیش‌تر بر سبک زندگی ایتالیایی‌های قدیم تمرکز شده و از همین رو عمدتاً مبلمان، فرش، لباس و موارد این قبیل در آن قابل مشاهده هستند.

فصلنامه45-گردشگری در ایتالیا

قطار کابلی

شهری کوچک در بالای کوه‌های اطراف دریاچه‌ی کومو وجود دارد که با نام Brunate شناخته می‌شود. تفریح خاصی که در ارتباط با رسیدن به این شهر کوچک وجود دارد استفاده از قطار کابلی است. در لبه‌ی شرقی دریاچه‌ی کومو یک قطار کابلی وجود دارد که در مسیر این شهر کوچک حرکت می‌کند. بالا رفتن با این قطار کابلی یکی از بهترین تفریحاتی است که گردشگران می‌توانند در شهر کومو در ایتالیا تجربه کنند. پس از رسیدن به Brunate از طریق قطار کابلی، می‌توان چشم‌اندازی عالی از دریاچه‌ی کومو و محیط اطراف آن در پیش چشم داشت. ضمناً در Brunate کافه‌ها و رستوران‌هایی هم هستند و همچنین فضا برای پیاده‌روی در مکانی طبیعی و زیبا به‌خوبی فراهم است.

بازدید از Villa Balbianello

تفریح دیگری که در نزدیکی شهر کومو ایتالیا می‌توان تجربه کرد، بازدید از ویلایی در دماغه‌ی Punta Balbianello در نزدیکی دریاچه‌ی کومو است. این ویلا با معماری باروک یکی از زیباترین ساختمان‌های آن منطقه است و گفته می‌شود در سده‌ی هجدهم ساخته شده است. خوشبختانه می‌توان وارد ویلا شد و از زیبایی‌های معماری آن لذت برد، اما جز این می‌توان به بالکن ویلا رفت و از آن‌جا چشم‌اندازی فوق‌العاده زیبا از دریاچه‌ی کومو در پیش چشم داشت.

ضمناً در همین دماغه یک مسیر پیاده‌روی عالی وجود دارد که از خلیج Lenno می‌گذرد و همزمان می‌توان در این مسیر از درختان سربه‌فلک‌کشیده‌ی بسیار زیبا هم لذت برد.

کلیسای Sant’Abbondio

این کلیسا یکی از قدیمی‌ترین کلیساهای کل ایتالیا است. برخی می‌گویند که در قرن پنجم میلادی ساخته شده و برخی بر این باور هستند که ساختمان اصلی این کلیسا در قرن یازدهم ساخته شده، اما پس از آن بارها تغییراتی در آن ایجاد کرده‌اند و وجود همین تغییرات موجب شده که نقاشی‌ها و تزئینی‌های بسیار زیادی بر روی دیوارهای درونی این کلیسا از دوران‌های مختلف به یادگار بماند.

دریاچه کومو بسیار زیبا و دل‌انگیز است و وجود آن در نزدیکی شهر کومو رونق زیادی به گردشگری این شهر بخشیده است. خوشبختانه در اطراف این دریاچه می‌توان به پیاده‌روی پرداخت و با در نظر داشتن زیبایی‌های این دریاچه و نسیم خنکی که از آن می‌وزد، می‌توان گفت که پیاده‌روی در اطراف این دریاچه یکی از بهترین تفریحاتی است که هر گردشگر می‌تواند در طی سفر به کومو تجربه کند.

فصلنامه45-گردشگری در ایتالیا
فصلنامه45-گردشگری در ایتالیا

مشاهیر کومو

کومو زادگاه بسیاری از چهره‌های سرشناس از جمله کائسیلیوس شاعر (تا حدودی دارای ابهام) که در یک صده پیش از میلاد، نام آن توسط کاتولوس برده شده است و چهره‌های سرشناس‌تر مانند پلینیوس، پلینی کوچکتر، اینوسنت یازدهم، آلساندرو ولتا دانشمند و بسیاری دیگر است.