main pic

گردشگری در ایتالیا-شهر بولزانو در شمال ایتالیا

شهر بولزانو(Bolzano) ( تلفظ ایتالیایی بولتسانو ) مرکز استان تیرول جنوبی(South Tyrol) ، شمالی‌ترین استان کشور ایتالیاست که بر روی دامنه های رشته کوه آلپ واقع شده است .

بولزانو یکی از ثروتمندترین شهرهای ایتالیا بوده که اقتصاد شهر  ترکیبی از  صنعت کشاورزی شامل (تولید میوه و محصولات لبنی)، گردشگری، صنایع دستی سنتی (چوب و سرامیک) و صنایع پیشرفته مانند صنایع سنگین (ماشین آلات، خودرو و فولاد) است. اقتصاد محلی بسیار وابسته به بخش دولتی و به ویژه دولت استانی است .

از سال 2016 تیرول جنوبی یکی از ثروتمندترین استان‌‌های ایتالیا و البته اتحادیه اروپا محسوب می‌شود که به دلیل موقعیت استراتژیک خود همواره مورد توجه دولت ایتالیا بوده و بخش عمده‌ای از درآمدهای  مالیاتی در همین منطقه حفظ  و هزینه می‌شود. شهر بولزانو به عنوان مرکز استان یکی از خاص ترین مناطق کشور ایتالیا است که فرهنگ آن تلفیقی از فرهنگ های ایتالیایی و آلمانی بوده و زبان ساکنان آن هم به‌طور عمده آلمانی و ایتالیایی می‌باشد. وجود فرهنگ ها و زبان‌های مختلف، شهر را به پل ارتباطی بین شمال و جنوب ایتالیا تبدیل کرده است .

شهر بولزانو با جمعیتی در حدود صد و ده هزار نفر به‌عنوان بزرگترین شهر استان تیرول جنوبی همواره به دارابودن کیفیت خوب زندگی مشهور بوده است .

دانشگاه غیر دولتی بوزن بولزانو (Bozen-Bolzano) معروف‌ترین دانشگاه این شهر است که در آن دروس،  سخنرانی ها و سمینارها به زبان انگلیسی، آلمانی و ایتالیایی برگزار می‌شود و تنها دانشگاه سه زبانه کشور ایتالیا به‌شمار می‌آید .

آب و هوا و شرایط جغرافیایی:

بولزانو دارای مساحتی حدود 53 کیلومتر مربع بوده که تنها 28 کیلومتر مربع از آن قابل سکونت است. مرتفع ترین نقطه شهر 1616 متر بالاتر از سطح دریا و پایین‌ترین نقطه آن 232 متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته است . نزدیک ترین شهر به آن شهر ترنتو(Trento) در فاصله 58 کیلومتری آن واقع گردیده است .

بولزانو به دلیل دارا بودن شرایط کوهستانی یک شهر سرد محسوب می‌گردد و میانگین دمای سالانه آن 11 درجه سانتی گراد است.

بولزانو دارای تابستان هایی معتدل و دلپذیر و زمستان‌هایی بسیار سرد است به‌طوریکه  8 ماه از 12 ماه سال حداقل دما زیر 10 درجه سانتی گراد می‌باشد که این شرایط آب و هوایی شهر را به یک منطقه نسبتا سرد سیر تبدیل کرده است .

جاذبه های توریستی شهر:

مرکز شهر با ظاهر و تاریخچه‌ای قرون وسطایی که کلیساهای سبک گوتیک و رومانسک (Gothic and Romanseque)  در آن به چشم می‌خورد و دارا بودن فرهنگ دو زبانه ایتالیایی–آلمانی به یک مقصد گردشگری محبوب برای گردشگران تبدیل شده است.

میدان والتر، موزه باستان‌شناسی تیرول جنوبی(با مومیایی مرد یخی به نام  اوتسی(Otzi) که 5300 سال پیش در کوه آلپ جان سپرد و بدنش به‌دلیل سرما و قرارگرفتن در انبوه برف و یخ سالم مانده) از جاذبه های این شهر به شمار می آید. کلیسای جامع گوتیک که ساخت آن در سال 1184 میلادی آغاز شد، موزه شهر بولزانو با مجموعه‌ای از آثار هنری مانند نقاشی، مجسمه‌ها و الماس‌ها، موزه طبیعت و حیات وحش و قلعه قدیمی و تاریخی Runkelstein از دیگر مناطق توریستی شهر محسوب می‌شوند.

سیستم حمل و نقل بولزانو:

بولزانو از طریق خطوط حمل و نقل جاده‌ای به ترنتو و ورونا در ایتالیا ، اینسبروک (اتریش) و مونیخ (آلمان) متصل است و مجهز به سیستم راه آهن سراسری ایتالیا می‌باشد که در سال 1859 در این شهرافتتاح شد. همچنین شهر‌بولزانو دارای یک شبکه 50 کیلومتری مسیر دوچرخه‌سواری و فرودگاهی می‌باشد که به بیشتر نقاط ایتالیا پرواز دارد.

ورونا1

گردشگری در ایتالیا-شهر ورونا، پایتخت عشق جهان

شهر ورونا در ایتالیا به عنوان زادگاه عشق رومئو و ژولیت، این زوج افسانه‌ای و عاشق شناخته می‌شود و به همین علت به این شهر پایتخت عشق جهان نیز می‌گویند.

ورونا شهری است در شمال ایتالیا، درناحیه ونتو Veneto کنار رود آدیجه Adige که بین ونیز و میلان و همچنین گذرگاه برنر ,Brenner که ارتباط دهنده اروپای مرکزی با ایتالیاست، واقع شده وآن را به مرکز مهم تجاری و راه‌آهن تبدیل کرده ‌است.

به طور کلی شهر ورونا دارای تابستان‌های گرم و مرطوب و زمستان‌های بسیار سرد است. دمای هوا نیز در طول سال از ۱- درجه سانتی‌گراد تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد متغیر بوده و دمای کمتر از ۵- درجه سانتی‌گراد و یا بیشتر از ۳۴ درجه سانتی‌گراد در این شهر نادر است.

شهر ورونا از آن جایی که در سال ۸۹ قبل از میلاد به استعمار روم باستان در آمده بود در آن زمان به یکی از شهرهای مهم اروپایی تبدیل و از آن دوران در این شهر، آثار بسیار زیادی باقی مانده است.

ورونا با کوچه‌ های روستایی، میادین زیبا و رویایی و ویرانه‌ های رومی باقیمانده از گذشته های دور می‌باشد. درباره‌ی ورونا جالب است بدانید که در این شهر بیشتر محله‌ها و ساختمان‌ها به رنگ صورتی می‌باشند که همین زیبایی و جذابیت این شهر را دوچندان می‌کند.

جاذبه های معروف این شهر ایتالیایی

خانه ژولیت، معروف‌‌ترین مکان گردشگری در شهر ورونا به شمار می‌رود. فارغ از اینکه این شخصیت تخیلی و یا واقعی بوده و با وجود اینکه ژولیت واقعاً در این خانه زندگی نکرده است اما بالکن معروف این خانه و مجسمه‌ی برنز ژولیت که در حیاط آن قرار گرفته است، عشاق و علاقمندان زیادی را به سوی خود جلب کرده است و لقب شهر عشق که به ورونا نسبت داده می‌شود در واقع از وجود همین خانه نشأت می‌گیرد.

قلعه ی وکیو    Castelvecchio

خاندان اسکالیجری (Scaligeri) دستور ساخت قلعه‌ ی وکیو (Castelvecchio) را در سال ۱۳۵۴ میلادی  بمنظور محافظت از اعضای خانواده در هنگام اضطراب و شورش‌ها صادر کردند.این قلعه به پل اسکالیجر (Scaliger Bridge) متصل است که در واقع برای آن‌ها، راه فراری به سمت حومه‌ی شهر محسوب می‌شده است. برج‌های اصلی این قلعه به چشم ‌انداز بی ‌نظیر شهر، پل و تپه‌های اطراف دسترسی دارد و حیاط اصلی و زمین رژه در سمت راست قلعه‌ ی وکیو و عمارت اسکالیجر هم در سمت چپ آن قرار گرفته است. کارلو اسکارپا (Carlo Scarpa)، طراحی داخلی این برج را با مهارت بسیار بالایی انجام داده تا به فضای تاریخی و یکپارچه آن خدشه‌‌‌ای وارد نشود. نقاشی‌‌ها و مجسمه‌های فوق العاده‌ای از بیزانو و تینتورتو در‌داخل این قلعه و در موزه‌‌ی کاستل وکیو به نمایش گذاشته شده است.

پیاتزا دله اربه  Piazza delle Erbe

میدان پیاتزا دل اربه (Piazza delle Erbe) یا همان میدان اِربه در شهر ورونای‌ایتالیا امروزه یکی از تماشایی‌ترین و زیباترین میادین این شهر است که سایبان‌ها و بناهای تاریخی پر رمز و راز دور اطراف آن را  احاطه کرده‌اند، در بخش شمالی این میدان فواره‌ای متعلق به سال 1368 میلادی،  مجسمه مریم مقدس ورونا

(Madonna di Verona) را در بر می‌گیرد. از دیگر بناهای معروف واقع در این میدان می‌‌توان به برج لامبرتی

(Torre dei Lamberti) ، خانه‌ی ماتزانتی و کاخ مافِی (Palazzo Maffei) اشاره کرد که برای تزئین آن از مجسمه‌هایی از خدایان یونانی همچون آپولو، ونوس و ژوپیتر استفاده شده است. این میدان در روزهای شنبه و یکشنبه، تبدیل به بازار فروش میوه و سبزیجات رنگارنگ تبدیل می‌گردد.

آمفی تئاتر رومی    Roman amphitheater

آمفی تئاتر رومی (Roman amphitheater) که به طور مختصر آن را با نام آرِنا (Arena di Verona) نیز می‌‌شناسند، تماشاخانه ویژه و نماد شهر ورونا محسوب می‌گردد.

کلیسا سن زنو   Basilica of San Zeno Maggiore

کلیسای سن زنو ماجوره (Basilica of San Zeno Maggiore) در شهر ورونا، یکی از بهترین نمونه‌‌های معماری سبک رمانتیک در ایتالیا محسوب می‌شود. باستان شناسان قدمت این کلیسا را به قرن 12 میلادی نسبت می‌دهند.

پیاتزا دی سینیوری  Piazza dei Signori

پیاتزا دی سینیوری (Piazza dei Signori) یا به عبارتی دیگر میدان آقایان، بناهای تاریخی و کاخ‌‌های بسیاری را در بر می‌‌گیرد که با گذرگاه‌‌های طاق‌دار به هم متصل شده‌اند. یکی از معروفترین شعرای ایتالیایی به نام دانته، بعد از اخراجش از شهر فلورانس در شهر ورونا زندگی می‌کرد و به همین دلیل مجسمه‌ی او درست در مرکز این میدان واقع شده است. لوجا دل کُنسیلیو (Loggia del Consiglio) نیز در بخش شمالی این میدان قرار گرفته که یکی از بهترین بناهای ساخته شده به سبک رنسانس اولیه در ایتالیا بوده که و سقف آن را با مجسمه‌‌هایی از شهروندان معروف ورونا تزئین کرده‌اند.

آرامگاه خانواده ی اسکالیجر  Santa Maria Antica

کلیسای سانتا ماریا آنتیکا (Santa Maria Antica) در شهر ورونا کلیسای کوچکی است که ساخت آن در قرن ۱۲ میلادی به پایان رسید و بعدها به کلیسای خانوادگی خاندان اسکالیجر که در قرن ۱۳ و ۱۴ میلادی بر ورونا حکومت کردند، تبدیل شد. مقبره‌های فرمانروایان این خانواده (Scaliger Tombs) بدلیل زیبایی خیره‌کننده معمولاً تمام توجه‌ها را به خود جلب می‌کند و معماری خاص کلیسا از چشم‌ ها به دور می‌ماند.

گردشگری در ایتالیا-چینکوئه تره Cinque Terre

گردشگری در ایتالیا-چینکوئه تره Cinque Terre

چینکوئه تره، نه تنها مکانی عالی در ایتالیا برای تفریحات ساحلی و گشت و گذار است بلکه آرامشی اصیل و خاص دارد و معماری پلکانی آن با خانه‌های رنگارنگ هر مسافر و گردشگری را به خود جذب می‌کند.

منطقه ریویرا ایتالیا منطقه‌ای با خط ساحلی زمخت یا روستاها و شهرهای رمانتیک نیست، اما پنج روستای ماهیگیری سینکو تره ایتالیا مطمئنا بهترین منطقه برای سفرهای تفریحی خواهند بود.

 در گذشته‌های دور این پنج روستا به عنوان یک روستا تلقی می‌شدند و زمان زیادی از جدا شدن آن ها از یکدیگر نمی‌گذرد. با این حال، هنوز راه‌های جاده‌ای باریک، معماری به خوبی محافظت شده آن ها، خط ساحلی خیره کننده و کوه‌های ممتد پشت این روستاها بینشان مشترک است و باعث انتخاب این منطقه توسط گردشگران برای سفر می‌شوند.

چینکوئه تره ایتالیا به مقصدی با تفریحات بی پایان شناخته می‌شود و در مجموع زمانی بین سه تا چهار روز ،زمانی ایده آل است تا شما هر پنج روستا را ببینید.

پنج روستای سینکو تره ایتالیا

  • روستای ریوماجیوره Riomaggiore

روستای ریوماجیوره اولین روستا در ورود به منطقه سینکو تره ایتالیا است. سقف‌های ساختمان‌های رنگین این روستا به صورت پله پله تا کنار ساحل پیش رفته و به بندر بسیار کوچکی منتهی می‌شوند. در میان روستاهای این منطقه این روستا به غروب رنگارنگ و منظره‌های عجیب و غریبش شناخته می‌شود. یک باغ گیاه شناسی و مرکزی برای تماشای پرندگان در یک اسکله سنگی رو به ساحل از دیگر جاذبه‌های اولین روستای چینکوئه تره است.

  • مانورلا Manarola

مزارع این روستا از ویژگی‌های منحصر به فرد و البته از جاذبه‌های پر طرفدار آن است. خیابان اصلی و شلوغ به همراه اسکله‌ای تفریحی در کنار ساحل، مکانی برای پرسه زدن و قدم زدن است. تماشای قایق‌های ماهیگیری به همراه زندگی روزمره اهالی روستا از دیگر جاذبه‌های روستای مانورلا است. اگر به دنبال مسیری برای کوهپیمایی با منظره‌ای عالی هستید وارد پونتا بونفیگلیو (Punta Bonfiglio) شوید.

  • کورنیگلیا Corniglia

نشستن در بالای یک صخره بلند ۱۰۰ متری در کنار ساحل در حالی که مزارع انگور را در پشت سر خود و نمایی از دریا را در روبرویتان داردی، تنها در روستای کورنیگلیا امکان پذیر است. این روستا تنها روستایی است که دسترسی به ساحل ندارد. ایستگاه قطار آن در مقابل آب قرار گرفته است. خیابانی که وارد روستا می‌شود در نقطه‌ای دارای تراسی رو به دریاست که پرتگاه و شیبی صخره‌ای تا دریا دارد. این نقطه در میان پنج روستای سینکو تره ایتالیا تنها نقطه‌ای است که می‌توانید از هر پنج روستا در یک قاب عکاسی کنید.

  • ورنازا Vernazza

بندر کوچک ورنازا قدمتی طولانی دارد که در سمت روستا شما را با خانه‌هایی رنگی و بنای آمفی تئاتری مواجه می‌کند. چنین نمایی آن هم زمانی که شما در کافه‌ای کنار بندر نشسته‌اید و غذایی ایتالیایی سفارش داده‌اید، بسیار محبوب است. این روستا محصولی خاص را بازاریابی می‌کند. کوچه‌های پر پیچ و خم با خانه‌هایی رنگی با افقی آبی رنگ از دریا منظره‌ای بسیار ناب را در روبروی شما قرار می‌دهد.

  • مونتروسو Monterosso

مونتروسو تنها روستایی است که دارای نوار ساحل مناسبی برای پیاده روی است. در کنار ساحل این روستا، در تابستان پر از ناهار خوری ها و رستوران‌های ایتالیایی بسیاری می‌شود که به گردشگران و توریست ها خدمات می‌رسانند. همچنین این روستا در چینکوئه تره به درختان لیمو و ماهی‌های کولی بزرگش شناخته شده است. با این حال مونتروسو دورترین روستای شمالی در این مجموعه بوده و با این حساب آخرین نقطه گردشگری در میان این صخره هاست. در این روستاست که می‌توانید در کنار ساحل دراز کشیده و از آفتاب نیمروزی لذت ببرید.

منبع lonelyplanet.com