Torta di mele

آشپزی ایتالیایی-کیک سیب با پنیر ماسکارپونه Torta di mele

کیک سیب و ماسکارپونه را می‌توانید با پودر قند در وعده صبحانه یا میان وعده میل نمایید و اگر با یک قاشق بستنی خامه‌ای یا سس وانیل همراه شود، به یک دسر عالی برای پایان دادن به یک شام خوشمزه تبدیل می‌شود!

مدت زمان آماده سازی: 30 دقیقه

مدت زمان لازم برای پخت: 50 دقیقه

مواد لازم برای 8 نفر:
  • مواد لازم برای 8 نفر:
  • سیب شیرین: (400 گرم)
  • پنیر ماسکارپونه: (200 گرم)
  • آرد :½ فنجان (250 گرم)
  • شکر: (150 گرم)
  • تخم مرغ: 2 عدد (130 گرم)
  • بیکینگ پودر: ¾ قاشق چایخوری (16 گرم)
  • وانیل: 1 قاشق چایخوری
  • نمک: 1 قاشق چایخوری

ابتدا سیب‌ها را پوست گرفته، هسته آن‌ها را جدا کرده و به صورت مکعب‌های نامنظم برش دهید سپس تخم مرغ و شکر را در ظرفی جداگانه ریخته کمی نمک  اضافه کنید و با همزن دستی بزنید تا کف کند در ادامه پنیر ماسکارپونه را نیز اضافه کرده و هم بزنید تا مواد به خوبی با هم ترکیب شوند.

در مرحله بعد  آرد الک شده را کم کم به مواد اضافه نمایید و در حین هم زدن وانیل را نیز بیفزایید.

در آخر یک قالب کیک 20سانتی متری را کره و آرد پاشی کرده و مکعب های سیب را در ظرف ریخته و به خوبی با خمیر آماده شده مخلوط کنید.

خمیر را داخل قالب بریزید و با کفگیر یا پشت قاشق کمی نم‌دار روی آن را صاف کرده و در فری که از قبل با دمای 350 درجه فارنهایت (180 درجه سانتیگراد) گرم شده است به مدت 50 دقیقه بپزید. بعد از پخت 10 دقیقه زمان بدهید تا کاملا خنک شود سپس از قالب جدا نموده با پودر قند تزیین و سپس نوش جان کنید.

Torta di mele 01
پاستا صدفی (Conchiglioni)

آشپزی ایتالیایی – پاستا صدفی (Conchiglioni)

مواد لازم:

·         پاستا صدفی16 عدد

·        اسفناج300 گرم

·        پنیر ریکوتا (موجود در فروشگاه‌های ایران)250 گرم

·        پوره گوجه – 450 گرم

·        سیر – 1 حبه

·        ریحان – به مقدار دلخواه

·        پنیر پکورینو رومانو(موجود در فروشگاه‌های ایران) – 80 گرم

·        نمک ، فلفل و روغن زیتون – به مقدار دلخواه

پاستا صدفی 01
طرز تهیه
پاستا صدفی02

ابتدا روغن زیتون را در تابه ریخته و حبه سیر را به همراه پوره گوجه و برگ‌های ریحان برای 5 دقیقه تفت دهید، سپس اسفناج‌های پخته‌شده را به پنیر ریکوتا اضافه نموده و به مقدار لازم نمک ، فلفل و پنیر پکورینو رنده شده را اضافه و مواد به‌دست‌آمده را به‌خوبی مخلوط ‌نمایید.

در این مرحله باید پاستاهای صدفی را در محلول آب جوش و نمک بپزید و پس از آب‌کش کردن، داخل آن‌ها را با مخلوط اسفناج و پنیر ریکوتا پر کنید.

سس گوجه پخته‌شده را کف یک ظرف سرامیکی ریخته و پاستاهای پرشده را در ظرف بچینید و از باقی‌مانده سس روی پاستاها ریخته و روی آن پنیر پکورینو رومانو را رنده کنید و در آخر کمی روغن زیتون روی مواد اضافه نمایید. سپس ظرف محتوی پاستا را به مدت 20 دقیقه و در دمای 200 درجه سانتی‌گراد درون فر قرار داده و بصورت گرم سرو نمایید.

نوتلا01

مشاهیر ایتالیا – پیترو و میکله فررو (خالق برند نوتلا)

پیترو فررو(Pietro Ferrero) کارآفرین و بازرگان ایتالیایی، در تاریخ 2 دسامبر 1898 در شهرفاریلیانو “farigliano ” ایتالیا به دنیا آمد. وی در دوران جوانی پیشه نان و شیرینی‌پزی را برگزید و از همان زمان شروع به کار کرد.  دهه 1940 با دوران جنگ جهانی دوم مصادف شد که شرایط بسیار سختی برای مردم اروپا رقم زد، به گونه‌ای که کشورها و دولتمردان دائما درگیر رخدادهای تلخ دوران جنگ و پس از آن بوده و با مشکلات دیگری مانند فقر و گرسنگی نیز دست و پنجه نرم می‌کردند. در این زمان بود که ایده «پاستا جان دوجا»  (Pasta Gianduja) که ترکیبی از شکلات و فندق بود به ذهن شیرینی‌پز جوان خطور کرد. Gianduja  نام یکی از شخصیت‌های کارناوال‌های برگرفته از فرهنگ ایتالیایی است که حتی از این شخصیت در اولین تبلیغات برای شیرینی جدید نیز استفاده شد. فررو، با تاسیس فروشگاه شكلات‌سازی “Ferrero SPA” در سال 1946، ترکیبی از کاکائو را با فندق برشته شده، روغن کاکائو و روغن گیاهی مخلوط و با فرمول جدیدی که علاوه بر طعم عالی، بسیار مقرون به صرفه و از انرژی بالایی نیز برخوردار بود، روانه بازار کرد. این خوراکی مورد استقبال بسیاری قرار گرفت.

 راز موفقیت پیترو را علاوه بر طعم خاص باید در ایده ترکیبی وی جهت تهیه کرم شکلات فندقی جستجو کرد زیرا در آن زمان، شکلات بسیار گران قیمت و حتی لوکس بشمار می‌رفت و هرکسی قدرت خرید آن را نداشت اما ترکیب میزان کمی از شکلات با حجم بیشتری از فندق، ایده‌ای بی نظیر برای خانواده فررو محسوب می‌شد. خالق نوتلا برای اینکه بتواند جوابگوی تقاضای مشتریان باشد، با کشاورزان محلی توافق کرد که به تولید فندق بیشتری بپردازند و در سال 1951،  فررو محصول «سوپر کرم » Supercrema  را که نسبت به محصول قبلی ارزان‌تر بود، تولید کرد. این خوراکی نیز به حدی مورد استقبال قرار گرفت که سوپر مارکت‌های ایتالیا سرویس جدیدی را برای مشتریان خود راه‌اندازی کردند. کودکان ایتالیایی می‌توانستند با یک تکه نان به این سوپر مارکت‌ها رفته و سرویس نان با شکلات را دریافت کنند، که خدمه سوپر مارکت با یک چاقو نان بچه‌ها را شکلاتی می‌کردند. پیش از عرضه‌ی این محصول، کاکائو و خوراکی‌های تولیدشده مبتنی بر آن، مختص قشر مرفه جامعه بود؛ اما با ورود Supercrema شرایط تغییر کرد چراکه تا پیش از ورود آن، بسیاری از مردم کاکائو و شکلات را در جشن‌ها و روزهای خاصی نظیر جشن سال نوی میلادی یا کریسمس مورد استفاده قرار می‌دادند؛ اما سوپرکرم قواعد جامعه در مورد مصرف شیرینی را تغییر داد.

نوتلا002

پس از درگذشت پیترو فررو، در سال 1949 ، فرزند وی میکله فررو (متولد سال 1927 در منطقه مونته‌کارلو، ثروتمندترین منطقه از کشور خودمختار موناکو است که در گذشته زیر نفوذ و حمایت دربار ایتالیا قرار داشت). فعالیت پدر را توسعه داد و این محصول شکلاتی خوشمزه را به صورت رسمی  از شهر کوچک آلبا روانه بازار کرد. در سال ۱۹۶۴،‌این خوراکی به «نوتلا» تغییر نام داد و بازاریابی برای آن در خارج از ایتالیا آغاز شد. نوتلا به نوعی ترکیبی از Nuts به معنای آجیل و پسوند رایج ایتالیایی ella – می‌باشد. میکله که اصول تجارت را به خوبی می دانست تمام توان خود را روی بازاریابی نام جدید و محصول تولیدی متمرکز کرد. وی در یکی ازنوشته های آن زمان خود آورده است: زمان آن بود تا تمام اروپا طعم استثنایی محصول خانوادگی فررو را بچشند.

به لطف مدیریت و چشم اندازهای میکله، نوتلا با شیشه‌های دوست داشتنی خود، در میان خانواده های اروپایی جایگاه ویژه‌ای بدست آورد. اما این برای تحقق رویاهای میکله کافی نبود و نام انتخابی به سرعت وجهه‌ای بین‌المللی به این محصول بخشید و شیشه های نوتلا راهی بازارهای جهان شدند. این موفقیت‌ها میکله را بر آن داشت تا به تولید محصولات بیشتری فکر کند و بدین ترتیب محصول بعدی این کمپانی یعنی تخم‌مرغ شانسی‌های فررو«Kinder Eggs» برای  نخستین بار در سال ۱۹۷۴ وارد بازار شد.

این تخم مرغ‌های شانسی شکلاتی بوده و داخل آن ها اسباب‌بازی هایی برای کودکان گذاشته شده بود که غالبا برای آنها جنبه جمع‌آوری کلکسیون داشت و همین موضوع باعث می‌شد که دائما علاقه به خرید تخم مرغ های بیشتری داشته باشند، البته نباید از طعم خوشمزه و دلچسب آن نیز غافل شد. اسباب‌بازی موجود در    «Kinder Eggs» ساخت یک شرکت کوچک درتورین ایتالیا، به نام «Produzioni Editoriali Aprile» است که موسس آن دو برادر هستند. در سالهای اخیر، فروش «Kinder Eggs» در صورتی که داخل آن اسباب‌بازی باشد از سوی دولت آمریکا به دلیل مسایل ایمنی ممنوع شده است و به همین علت، در این تخم‌مرغ‌ها، شکلات جایگزین اسباب‌بازی شده است. بسیاری از بزرگسالان اروپایی نیز به جمع‌آوری اسباب‌بازی داخل تخم‌مرغ‌ها علاقه دارند و حتی بازاری نیز برای آن تهیه شده، خصوصاً در آلمان چنین بازاری طرفداران زیادی دارد.

چند دهه مدیریت میکله بر مجموعه فررو، نتایج درخشانی را بدنبال داشت. تولید نوتلا در بیش از16 کارخانه از ایتالیا، آلمان، بلژیک، استرالیا، کانادا و برزیل گرفته تا هند، روسیه، آمریکا، ترکیه، آرژانتین، اکوادور و پورتوریکو؛ این محصول را به قهرمان صبحانه جهان مبدل کرده است. هم اکنون شرکت فررو مالک زیربرندهای مهمی مانند کیندر و روچر « Ferrero Rocher » است.

میکله فررو و مسیری که وی در راه موفقیت و ثبات کمپانی بزرگی چون فررو طی کرد، نمونه‌ای ارزشمند در دنیای اقتصاد و مدیریت به شمار می رود. میکله همانند پدرش فردی متین و آرام بود. روزنامه نگاران و نویسندگان دنیای تجارت بارها وی رابه عنوان فردی صادق در حوزه کسب و کار توصیف کرده اند. میکله پیوسته ضمن اشاره به روزهای دردناک جنگ جهانی و دوران سخت پس از آن؛ شرایط روز(گرسنگی و گرانی شکلات) را عامل اصلی بروز خلاقیت تولید فرمول اختصاصی خانواده فررو می‌دانست و هیچگاه آن را کاملا منحصر به ذهن و هوش پدرش ندانسته است. کارمندان نوتلا در تمام دوران، میکله را مدیری دلسوز و همیشه در دسترس توصیف کرده اند. میکله فررو اهمیت ویژه ای برای تبلیغات و بازاریابی محصولات قائل بود. نوتلا در دوران میکله یکی از قویترین مجموعه های تبلیغاتی و بازاریابی را در اختیار داشت و اهمیت این بخش برای مدیران گروه فررو همواره نتایج مثبتی را بدنبال داشته است چنانچه پس از درگذشت میکله در سال 2015، این کمپانی همچنان با قدرت به کار و تولید محصولات خود ادامه می‌دهد، و این نمونه دیگری از کسب و کارهای خانوادگی در ایتالیا محسوب می‌گردد. به دلیل محبوبیت این برند، روز 5 فوریه هر سال به نام “روز جهانی نوتلا ” نام‌گذاری شده است. “World Nutella Day”

https://www.karyabin.com/

https://parvaresheafkar.com/

https://radiomosbat.com/

http://www.hamvatan.ir/

ورونا1

گردشگری در ایتالیا-شهر ورونا، پایتخت عشق جهان

شهر ورونا در ایتالیا به عنوان زادگاه عشق رومئو و ژولیت، این زوج افسانه‌ای و عاشق شناخته می‌شود و به همین علت به این شهر پایتخت عشق جهان نیز می‌گویند.

ورونا شهری است در شمال ایتالیا، درناحیه ونتو Veneto کنار رود آدیجه Adige که بین ونیز و میلان و همچنین گذرگاه برنر ,Brenner که ارتباط دهنده اروپای مرکزی با ایتالیاست، واقع شده وآن را به مرکز مهم تجاری و راه‌آهن تبدیل کرده ‌است.

به طور کلی شهر ورونا دارای تابستان‌های گرم و مرطوب و زمستان‌های بسیار سرد است. دمای هوا نیز در طول سال از ۱- درجه سانتی‌گراد تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد متغیر بوده و دمای کمتر از ۵- درجه سانتی‌گراد و یا بیشتر از ۳۴ درجه سانتی‌گراد در این شهر نادر است.

شهر ورونا از آن جایی که در سال ۸۹ قبل از میلاد به استعمار روم باستان در آمده بود در آن زمان به یکی از شهرهای مهم اروپایی تبدیل و از آن دوران در این شهر، آثار بسیار زیادی باقی مانده است.

ورونا با کوچه‌ های روستایی، میادین زیبا و رویایی و ویرانه‌ های رومی باقیمانده از گذشته های دور می‌باشد. درباره‌ی ورونا جالب است بدانید که در این شهر بیشتر محله‌ها و ساختمان‌ها به رنگ صورتی می‌باشند که همین زیبایی و جذابیت این شهر را دوچندان می‌کند.

جاذبه های معروف این شهر ایتالیایی

خانه ژولیت، معروف‌‌ترین مکان گردشگری در شهر ورونا به شمار می‌رود. فارغ از اینکه این شخصیت تخیلی و یا واقعی بوده و با وجود اینکه ژولیت واقعاً در این خانه زندگی نکرده است اما بالکن معروف این خانه و مجسمه‌ی برنز ژولیت که در حیاط آن قرار گرفته است، عشاق و علاقمندان زیادی را به سوی خود جلب کرده است و لقب شهر عشق که به ورونا نسبت داده می‌شود در واقع از وجود همین خانه نشأت می‌گیرد.

قلعه ی وکیو    Castelvecchio

خاندان اسکالیجری (Scaligeri) دستور ساخت قلعه‌ ی وکیو (Castelvecchio) را در سال ۱۳۵۴ میلادی  بمنظور محافظت از اعضای خانواده در هنگام اضطراب و شورش‌ها صادر کردند.این قلعه به پل اسکالیجر (Scaliger Bridge) متصل است که در واقع برای آن‌ها، راه فراری به سمت حومه‌ی شهر محسوب می‌شده است. برج‌های اصلی این قلعه به چشم ‌انداز بی ‌نظیر شهر، پل و تپه‌های اطراف دسترسی دارد و حیاط اصلی و زمین رژه در سمت راست قلعه‌ ی وکیو و عمارت اسکالیجر هم در سمت چپ آن قرار گرفته است. کارلو اسکارپا (Carlo Scarpa)، طراحی داخلی این برج را با مهارت بسیار بالایی انجام داده تا به فضای تاریخی و یکپارچه آن خدشه‌‌‌ای وارد نشود. نقاشی‌‌ها و مجسمه‌های فوق العاده‌ای از بیزانو و تینتورتو در‌داخل این قلعه و در موزه‌‌ی کاستل وکیو به نمایش گذاشته شده است.

پیاتزا دله اربه  Piazza delle Erbe

میدان پیاتزا دل اربه (Piazza delle Erbe) یا همان میدان اِربه در شهر ورونای‌ایتالیا امروزه یکی از تماشایی‌ترین و زیباترین میادین این شهر است که سایبان‌ها و بناهای تاریخی پر رمز و راز دور اطراف آن را  احاطه کرده‌اند، در بخش شمالی این میدان فواره‌ای متعلق به سال 1368 میلادی،  مجسمه مریم مقدس ورونا

(Madonna di Verona) را در بر می‌گیرد. از دیگر بناهای معروف واقع در این میدان می‌‌توان به برج لامبرتی

(Torre dei Lamberti) ، خانه‌ی ماتزانتی و کاخ مافِی (Palazzo Maffei) اشاره کرد که برای تزئین آن از مجسمه‌هایی از خدایان یونانی همچون آپولو، ونوس و ژوپیتر استفاده شده است. این میدان در روزهای شنبه و یکشنبه، تبدیل به بازار فروش میوه و سبزیجات رنگارنگ تبدیل می‌گردد.

آمفی تئاتر رومی    Roman amphitheater

آمفی تئاتر رومی (Roman amphitheater) که به طور مختصر آن را با نام آرِنا (Arena di Verona) نیز می‌‌شناسند، تماشاخانه ویژه و نماد شهر ورونا محسوب می‌گردد.

کلیسا سن زنو   Basilica of San Zeno Maggiore

کلیسای سن زنو ماجوره (Basilica of San Zeno Maggiore) در شهر ورونا، یکی از بهترین نمونه‌‌های معماری سبک رمانتیک در ایتالیا محسوب می‌شود. باستان شناسان قدمت این کلیسا را به قرن 12 میلادی نسبت می‌دهند.

پیاتزا دی سینیوری  Piazza dei Signori

پیاتزا دی سینیوری (Piazza dei Signori) یا به عبارتی دیگر میدان آقایان، بناهای تاریخی و کاخ‌‌های بسیاری را در بر می‌‌گیرد که با گذرگاه‌‌های طاق‌دار به هم متصل شده‌اند. یکی از معروفترین شعرای ایتالیایی به نام دانته، بعد از اخراجش از شهر فلورانس در شهر ورونا زندگی می‌کرد و به همین دلیل مجسمه‌ی او درست در مرکز این میدان واقع شده است. لوجا دل کُنسیلیو (Loggia del Consiglio) نیز در بخش شمالی این میدان قرار گرفته که یکی از بهترین بناهای ساخته شده به سبک رنسانس اولیه در ایتالیا بوده که و سقف آن را با مجسمه‌‌هایی از شهروندان معروف ورونا تزئین کرده‌اند.

آرامگاه خانواده ی اسکالیجر  Santa Maria Antica

کلیسای سانتا ماریا آنتیکا (Santa Maria Antica) در شهر ورونا کلیسای کوچکی است که ساخت آن در قرن ۱۲ میلادی به پایان رسید و بعدها به کلیسای خانوادگی خاندان اسکالیجر که در قرن ۱۳ و ۱۴ میلادی بر ورونا حکومت کردند، تبدیل شد. مقبره‌های فرمانروایان این خانواده (Scaliger Tombs) بدلیل زیبایی خیره‌کننده معمولاً تمام توجه‌ها را به خود جلب می‌کند و معماری خاص کلیسا از چشم‌ ها به دور می‌ماند.